2001

103’ (25 fps) / 1.85:1

VIDEO ON DEMAND

Η ΦΟΥΣΚΑ

I FOUSKA /

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:

Νίκος Περάκης

ΣΕΝΑΡΙΟ:

Κατερίνα Μπέη, Νίκος Περάκης

Μόλις γύρισα από το ODEON-OΠΕΡΑ, όπου είδα τον «LINCOLN» κι έκατσα να γράψω ένα σημείωμα για την ΦΟΥΣΚΑ. Σπουδαία ταινία, ο LINCOLN. Μετά απ΄αυτό τι να πω για την ΦΟΥΣΚΑ; Ότι αντί να γυρίσω κάτι εθνεγερτικό σαν τον Καποδίστρια να αγορεύει στην 4η Εθνοσυνέλευση μέσα στο αρχαίο θέατρο του Άργους και την δολοφονία του στο πανέμορφο Ναύπλιο, βούτηξα πάλι στον βούρκο των στερεότυπων της κοινωνικής σήψης και της συνωμοσιολογίας; Ότι αυτή τη φορά δεν υπήρχε budget ούτε για φιλμ και γύρισα πρώτη φορά με DVCam; Ότι το 2001 δεν είχαμε στην Ελλάδα ούτε RED, ούτε ALEXA, αλλά και να είχαμε δεν θα μπορούσαμε να την πληρώσουμε; Ότι ήταν και η πρώτη φορά που ξεκίνησα γύρισμα χωρίς εξασφαλισμένη διανομή; Ίσως επειδή ήταν η πρώτη ταινία για τις φούσκες της ντόπιας τρομοκρατίας και οικονομίας, οι «στρατηγικοί επενδυτές» άρχισαν να αποσύρονται μόλις ξεφύλλισαν το σενάριο και στο τέλος έμειναν μόνο οι «εγκλωβισμένοι μικροεπενδυτές». Ίσως γιατί το κραχ της Σοφοκλέους ήταν ακόμη πολύ πρόσφατο και η φουσκάλα της τρομοκρατίας θα έσκαγε ένα χρόνο αργότερα. Ίσως επειδή φοβήθηκαν ότι θέλω να γυρίσω τον επίλογο με τον Σπάρτακο και τον Fidel Castro στην Κούβα, που είχα πάει ένα χρόνο πριν κι όπου είχα συναντήσει στελέχη του ΙCAIC.

Τελικά η ταινία γυρίστηκε μετά από μεγάλες παραχωρήσεις συνεργατών και ηθοποιών όπως και την συνδρομή πολλών φίλων, αλλά η μοίρα της ήταν φαίνεται προδιαγεγραμμένη. Βγήκε αρχές Ιανουαρίου του 2002 χωρίς τηλεοπτική διαφήμιση στους κινηματογράφους, οι οποίοι κατέβασαν τα ρολά για τρεις, άλλα για τέσσερις μέρες λόγω του πρωτοφανούς παγετού. Το εμπορικό αποτέλεσμα ήταν ανάλογο. Όταν το FILMNET έδειξε την ΦΟΥΣΚΑ, διάφοροι εμπειρογνώμονες του κλάδου με πλησίαζαν με την διαπίστωση ότι η ταινία θα μπορούσε κάλλιστα να προβληθεί και στους κινηματογράφους. Όταν ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το DVD, θεωρήθηκε κι αυτό προφητικό...

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Μάκης, κράχτης σε χασαποταβέρνα και εγκλωβισμένος με τις οικονομίες του στο χρηματιστήριο, συναντά και ερωτεύεται παράφορα την Ρούλα, τέως Μις Μαζικός Τουρισμός και νυν ερωμένη του Μανωλά, πλουσίου και προέδρου της ΟΛΥΜΠΟΥΡΓΙΚΗΣ, της χωματουργικής στην οποία έχει επενδύσει ο άμοιρος φουστανελάς.

Ο Μάκης γίνεται μάρτυρας μιας παραλίγο μοιραίας απόπειρας κατά του μεγαλοεπιχειρηματία και ενώ η αστυνομία τον ενοχοποιεί και τον καταδιώκει σαν μέλος της EO17N (Eπαναστατικής Oργάνωσης 17η Νοέμβρη), ο κύριος Φώτης -μέλος της και ψυχρός εκτελεστής- επιχειρεί να τον στρατολογήσει για τους σκοπούς της. Η μόνη παρηγοριά για τον παγιδευμένο και κυνηγημένο Μάκη είναι ο έρωτας της Ρούλας που τον ακολουθεί στις φονικές περιπέτειές του, έως το «έσχατο καταφύγιο» που θα αποδράσουν με τον άπελπι συντάκτη των προκηρύξεων της ΕΟ17Ν Σπάρτακο.

ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ+ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

ΔΙΑΝΟΜΗ

Μάκης

Αλέξης Γεωργούλης

Ρούλα

Μαρία Σολωμού

Μανωλάς

Γιάννης Μποσταντζόγλου

Σπάρτακος

Ηλίας Λογοθέτης

κύριος Φώτης

Γιώργος Βασιλείου

μητέρα Ρούλας

Ελένη Τζώρτζη

ταξιτζής

Ρένος Χαραλαμπίδης

Βάντα

Ναταλία Παπαϊωάννου

κυρία Σοφία

Χριστίνα Θεοδωροπούλου

Σωτήρχος

Δημήτρης Καμπερίδης

θείος

Μιχάλης Γιαννάτος

Τσοπάνος

Σταύρος Μαυρίδης

τσέλιγκας

Γιάννης Γουβέλης

τσολιάς

Δρόσος Σκότης

Tσάκωνας

Λεωνίδας Μαρμαρίδης

γκαρσόνι

Άλκης Παναγιωτίδης

ψήστης

Αντώνης Σαμαράς

σαλατού

Νέδα Γρυλωνάκη

περιβάλλον υπουργού

Αλεξάνδρα Αλεξανδράκη, Μανώλης Χαιρετάκης, Άκης Δεσποτόπουλος, Σωκράτης Σπανός

αρχίατρος

Ζήνος Παναγιωτίδης

νοσοκόμες

Σοφία Μπάρμπα, Ναταλί Παυλώφ, Μαριλένα Κουτσούκου

αποκλειστική

Πόλη Μπελένη

μπαρ

Ναταλία Ιορδάνου

υποδοχή

Έλενα Ιορδάνου

Δωρόθεος

Βασίλης Κεσσίσογλου

μοναχός

Κώστας Παπαδάκης

κυρία Μανωλά

Μαρία Λουϊζα Στεφανάκη

δικηγόρος Πέρης

Χρήστος Σιμαρδάνης

φουσκωτός

Δημήτρης Λιόλιος

ψηλός

Χρήστος Λιακόπουλος

τηλεπαρουσιαστής

Χρήστος Χωμενίδης

τηλεπαρουσιάστρια

Κατερίνα Μπέη

πρόεδρος των εγκλωβισμένων

Κώστας Τσάκωνας

εγκλωβισμένος

Δημήτρης Κατσιμάνης

εκτελεστής με κοτσίδα

Γιώργος Δουδέσης

εκτελεστής χωρίς

Θεόφιλος Παπαστυλιανός

Jane

Kristeanne Travers

Αλέξανδρος

Γιώργος Γονιδέλης

Kουβανός ταξιτζής

Ahmet Camal

Χανς, βετεράνος STASI

Νίκος Περάκης

πεθερός Μανωλά

Μαρίνος Αθανασόπουλος

γειτόνισσες Μάκη

Μαρία Αντουλινάκη, Κατερίνα Τζαμάρα

υπάλληλος πιτσαρίας

Γιάννης Ζαχαρόπουλος

θεία Διονυσία

Ελένη Βλάχου

εραστής θείας

Γιώργος Πανουσόπουλος

σεκουριτάς

Τόλης Παπαθανασίου

τηλεοπτικό πάνελ

Αντωνία Κουντούρη, Άκης Δεσποτόπουλος, Μάριος Κουτσουρέλης, Ζαχαρίας Δεμαθάς

τραγουδίστρια

Φιόνα Τζαβάρα

σκηνοθέτης

Τζιοβάνι Τζανετής

φωτογράφος

Γιώργος Τσεμπερόπουλος

χορογράφος

Ιρίνα Μασούροβα

χορεύτριες

Ιακοβίνα Γκάτσιου, Ισμήνη Ντελάζαρη, Κλέρη Δίλοβα

μετανάστης με ψάρι

Νίκος Σκουλίδας

υπάλληλος αρχείου

Τίνα Μποβιάτση

υπουργός στο μπαρ

Βασίλης Κατσούφης

μαύρες καλλονές

Pilar Mιχαηλίδου, Μarcia Richards, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου

κομμώτριες

Στέλλα Σταμπόλα, Αφροδίτη Σταμπόλα

εγκλωβισμένοι ΗΣΑΠ

Γιάννης Χατζηγιάννης, Γιώργος Μαυροψαρίδης

μικροπωλητής

Κωστής Περάκης

επιβάτες

Τριαντάφυλλη Μπουτεράκου, Μάγδα Λαδά

αστυνομικοί

Χάρης Ραφτογιάννης, Δημήτρης Σκαρλάτος

κοπέλα στο σταθμό

Άννα Μαρία Κασιμάτη

καπετάνιος

Δαυίδ Τόλιας

ναύτης

Μιχάλης Καρατζάς

κοσμικοί

Βανέσσα Ζουγανέλη, Γιώργος Κοτανίδης, Εύρης Παπανικόλας, Βασίλης Κοσμόπουλος

Αριστογείτων

Νίκος Λαμπρόπουλος

Κουβανή τραγουδίστρια

Φιόνα Τζαβάρα

μουσικό συγκρότημα

La macchina

φωνητικά

Christina Coutieris

barman

Damian Garc

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

σενάριο

Κατερίνα Μπέη, Νίκος Περάκης

σκηνοθεσία

Νίκος Περάκης

διεύθυνση φωτογραφίας

Γιώργος Αργυροηλιόπουλος

παραγωγοί

Κώστας Λαμπρόπουλος, Federico Pietra

μοντάζ

Γιώργος Μαυροψαρίδης

μουσική

Δημήτρης Παπαδημητρίου

διεύθυνση παραγωγής

Μαρίνα Στυλιανού

σκηνικά

Όλγα Λεοντιάδου

κοστούμια

Βάσω Τρανίδου

hair styling

Γιώργος Δουδέσης

μακιγιάζ

Μαρούλα Βασιλειάδου

casting

Γιάννα Δεληγιάννη

διευθυντής πλατό

Γιώργος Παπαδάτος

συντονισμός αποπεράτωσης

Τόλης Παπαθανασίου

ήχος

Μαρίνος Αθανασόπουλος

μιξάζ

Θανάσης Αρβανίτης

βοηθός σκηνοθέτη

Λίνα Γιαννοπούλου

οπτικά εφέ

Νίκος Μούτσελος

κάμερα

Ηλίας Αδάμης, Κλάουντιο Μπολιβάρ

steadicam

Μιχάλης Τσιμπερόπουλος

triagle

Δημήτρης Μαυρομάτης

documentation

Χάρης Ραφτογιάννης

φωτογραφίες Ρούλας

Τάκης Διαμαντόπουλος

φωτογράφος πλατό

Νίκος Νικολόπουλος

βοηθός ηχολήπτη

Βαγγέλης Παπαδόπουλος

μιξάζ μουσικής

Βαγγέλης Ζήσης

μοντάζ ήχου και music clips

Κenan Αkkawi

script

Έλενα Δημητρακοπούλου

stunts αυτοκινήτου

Κώστας Λακαφώσης

ειδικά εφέ-οπλισμός

Σόλων Γιαννούτσος

Κομμωτές

Μαίρη Καράμπελα, Γιώργος Παππάς

βοηθός ενδυματολόγου

Μάγδα Καλορίτη

φροντιστής

Γιάννης Μυλωνάς

βοηθοί σκηνογράφου

Δήμητρα Παναγιωτοπούλου, Ειρήνη Κονταξάκη, Βελής Συρμακέσης

κατασκευαστές

Θάνος Μπαράτας, Ιάκωβος Καμίτσης

ηλεκτρολόγος

Στέλιος Λεπιδάκης

βοηθός ηλεκτρολόγος

Σπύρος Αγγελόπουλος

μεταφορές

Γιώργος Τσιάρας

βοηθός παραγωγής

Λάμπρος Καραγεώργος

δημόσιες σχέσεις

Μυρτώ Απαλοπούλου, Ισαβέλλα Μαυράκη

σχεδιασμός αφίσας

Ελένη Κασκαρίκα

catering

Χρήστος Ζαρολιάγγης

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ STEFI A.E.

τεχνική εποπτεία

Dr. Νίκος Κώτσης

AVID βοηθός μοντέρ

Ιουλία Ζήτη

DS image composition

Λουκάς Παλαιτσάκης, Μάνος Χαμηλάκης

3D graphics

Ειρήνη Τζιώτη

sound studio

Δήμητρα Χριστοπούλου, Γιώργος Ανταχόπουλος, Στέφανος Δαμιανάκης

casting

Μάξιμος Καρράς, Νίκος Βασιλάκης

κατασκευές πλατό

Νίκος Μπίκος

αρχείο

Ηλίας Παπαγεωργακόπουλος

συντονισμός

Κλειώ Γκούμα,Άντζελα Δαμάσκου

στίχοι «Salsa Utopia»

Ilse Asevedo

στίχοι «Κι εγώ μπορώ να γίνω»

Οδυσσέας Ιωάννου

τραγούδι

Φιόνα Τζαβάρα

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ & ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

ψηφιακές βιντεοκάμερες

SONY

post production

Stefi AE

επεξεργασία ήχου

Tone Studio

εγγραφή tone

Sound Studio

επεξεργασία εικόνας

Cinemagic

videο transfer

Cine Pix

φώτα & μακενιστικά

Σ.& Σ. Αλεξάνδρου Ο.Ε.

παραγωγοί

STEFI ΑΕ, CLProductions, Νίκος Περάκης

συμπαραγωγοί

Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
MEGA Channel
FilmNet
Blackfish Editing

διανομή

ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΦΙΛΜ

2001 NIKOS PERAKIS / CL PRODUCTIONS / STEFI FILM / GREEK FILM CENTRE / FILMNET

Διάρκεια 103’(25 fps)
Dolby Surround
Αναλογίες Εικόνας 1.85:1

ΑΦΙΣΕΣ+ΤΑΜΠΛΟ

ΚΑΡΕ+ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΚΗΝΩΝ

ΣΚΗΝΕΣ

Κάθε φορά που φθάνω στο κεφάλαιο ΣΚΗΝΕΣ προσπαθώ να βρω μερικές χαρακτηριστικές, ώστε ο επισκέπτης να μην κατεβάσει, ίσως και παράνομα, μια ταινία που μπορεί να μην τον ενδιαφέρει καθόλου. Κόβοντας τις σκηνές νιώθω λίγο σαν νεκροτόμος που σε αντίθεση μ΄αυτούς των διαφόρων CSI, πετσοκόβει ένα ζωντανό οργανισμό, όχι κανένα zombie. Όταν έβαλα την ΦΟΥΣΚΑ στο τραπέζι μου φάνηκε ότι έχει βρικολακιάσει. Ας είναι καλά οι συμπολίτες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ξεκολλήσουν από την δεκαετία της αυτοκαταστροφής ή της αστακομακαρονάδας, όπως την λένε οι επιφυλλιδογράφοι. Έκοψα λοιπόν από την ΦΟΥΣΚΑ διάφορες φέτες, slices of life όπως τις λέγαμε όταν έκανα διαφήμιση, η οποία μαζί με την σαπουνόπερα συνεχίζει να διαμορφώνει την τρέχουσα αισθητική, καμιά φορά και την κινηματογραφική, αλλά αυτό είναι άλλη μεγάλη ιστορία. Μερικές από αυτές τις φέτες τις έβαλα μέσα στα SHOOTING BOARDS, πιο πολύ για να δικαιολογήσω την ύπαρξή τους και γιατί αυτή είναι απαραίτητη, όταν δεν υπάρχει αρκετό budget ή ένας ιδιοφυής δημιουργός πίσω από την κάμερα.

MAKING OF

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Όταν ξεκίνησε Δανάη τον σχεδιασμό του τόπου με ρώτησε πως θα ονομάσουμε τις υποκατηγορίες της κάθε ταινίας κι εγώ ξέροντας λίγο πολύ τι θα βρω στα ντοσιέ και τους σκληρούς δίσκους, αναγκάστηκα να παραδεχτώ ότι το site θα έχει ενδιαφέρον μόνο για λίγους περίεργους. Δεν ξέρω τι μαζεύουν άλλοι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες αλλά δεν μου πάει να ανακυκλώσω τα shooting boards μιας ταινίας, ούτε τα κοντάκτ ενός ρεπεράζ, ούτε το ημερολόγιο παραγωγής που μου παρέδωσε στο τέλος της ταινίας το σκριπτ -με αφιέρωση. Σημειωτέον ότι στο κινηματογραφικό αρχείο στο οποίο συμφώνησα να αφήσω τα υπάρχοντα μου, ζήτησε να μην πετάξω ούτε τα VHS με casting videos του 1981. Υποθέτω ότι αυτοί ξέρουν γιατί. Αλλά πέρα απ΄αυτό στα υλικά αυτά βρίσκονται οι λόγοι για την τροπή που πήρε ένα σενάριο ή την τελική μορφή μιας ταινίας. Ποιον ενδιαφέρουν όλα αυτά; Ίσως ένα φοιτητή που κάνει το 2050 το μεταπτυχιακό του με ένα εξειδικευμένο θέμα όπως «Η αποστροφή του Ελληνικού κινηματογράφου –και του κοινού του- από την πολιτική κατά την 1η δεκαετία του 21ου αιώνα». Γράφοντας την ΦΟΥΣΚΑ είχα ενδιαφερθεί ιδιαίτερα για τον βίο και την πολιτεία του Ιωάννη Ιωάννου ή Σπάρτακου, ιδεολογικού αρχηγού της ΕΟ17Ο –της Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Οκτώβρη. Στο τέλος δεν άντεξα να τον σκοτώσω, ούτε να τον δώσω στην αντιτρομοκρατική. Ακόμη και το κάθαρμα τον Μανωλά δεν τον πέρασα από εξεταστική επιτροπή αλλά τον έστειλα στο Άγιον Όρος, να υπάρχει εκεί σαν απειλή.