1979
96’ (25 fps) / 1.66:1

MILO MILO

ΙΔΟΥ Η ΜΗΛΟΣ /

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:
Νίκος Περάκης
ΣΕΝΑΡΙΟ:
Νίκος Περάκης
MILO MILO poster

Η ταινία Μilo Milo είναι η δεύτερή μου προσπάθεια επιστροφής στην Ελλάδα. Όταν είπα στο φίλο Joe Hembus ότι σκέφτομαι να γυρίσω ταινία στην Μήλο με απέτρεψε λέγοντας μου ότι ταινίες γυρισμένες σε νησί είναι στατιστικά καλλιτεχνικές και εμπορικές αποτυχίες. Μου ανέφερε μάλιστα μερικές ταινίες, αλλά τον αντέκρουσα με τον Ζορμπά και τα «Κανόνια του Ναβαρόνε». Τελικά η στατιστική είχε δίκιο.

Ξεκίνησα να γράφω το σενάριο σαν σάτιρα με τον Βασίλη Αλεξάκη, πριν προστεθεί στην ομάδα Mathias Seelig, ένα τότε καυτό όνομα στην γερμανική δραματουργία. Όταν το σενάριο ξεχείλωσε ζητήσαμε από τον Veith von Fürstenberg να το συμμαζέψει και στο τέλος πήγα με τον Christopher Doherty στην Μήλο να γράψουμε το τελικό στα αγγλικά.

Μια συμπαραγωγή που γίνεται με επιστροφές φόρων, πριμ, χρηματικά βραβεία, τηλεοπτικές, κρατικές και ξένες συμμετοχές απαιτεί λεπτεπίλεπτες ισορροπίες. Τελικά η «Διεύθυνση Αλυκών» του Υπουργείου Βιομηχανίας στην οποία υπαγόταν το 1979 ο κινηματογράφος, δεν έβρισκε την εγκύκλιο ενός πρόσφατου νόμου με ευνοϊκές για τις ξένες συμπαραγωγές διατάξεις και ο επίδοξος συμπαραγωγός μας αποχώρησε. Το δεύτερο πλήγμα ήταν η αρνητική απάντηση του Θανάση Βέγγου να παίξει τον ρόλο του Θανάση που του είχαμε γράψει κουστουμάκι. Ο έμπειροι Έλληνες συνεργάτες μου με είχαν προειδοποιήσει, ότι ο Θανάσης, αποκλείεται να παίξει κερατά. Το τρίτο πλήγμα ήρθε από την χώρα παραγωγής: Για τον ρόλο της Γερμανίδας αρχαιολόγου Barbara είχα βρει στην Ρώμη μια νεαρή παντελώς ά-γνωστη ηθοποιό με τευτονικό όνομα και εμφάνιση, που είχα δει σε διαφάνειες του Joe, που έγραφε κείμενα για την προώθηση του νέου King Kong. Πριν προλάβω να πάρω με τον ατζέντη της οι συμπαραγωγοί μου, ζήτησαν να παίξει τον ρόλο μια γνωστή, όμορφη και Γερμανίδα ηθοποιός μιας και η Barbara ήταν η μόνη εθνική παρουσία στην ταινία. Έτσι καταλήξαμε στην πανέμορφη και διάσημη Veruschka von Lehndorff, που είχε παίξει και σε τέσσερις ταινίες, ενώ το γεγονός, ότι ο πατέρας της είχε εκτελεστεί μετά την συμμετοχή του στην αποτυχημένη απόπειρα κατά του Χίτλερ, την έκανε ιδιαίτερα συμπαθή. Τον καφετζή Θανάση δέχτηκε τελικά να παίξει ο Mario Adorf, για να μου ανταποδώσει την προπόνηση που τoυ έκανα για να παίξει τον ρόλο του Έλληνα ξενοδόχου στην Fedora του Billy Wilder, ο οποίος εκτίμησε ιδιαίτερα την πλαστικοποιημένη ταυτότητα και τον λεκέ από BIC στην τσέπη του ημιδιαφανούς κοντομάνικου πουκάμισου που φόρεσε ο Μάριο για τον ρόλο.

Η Αndréa, o Ανδρέας και ο Julien ήρθαν από το Παρίσι να ενισχύσουν τον πολυεθνικό θίασο.

Περισσότερα στις ΜΟΥΤΖΟΥΡΕΣ και στα ΔΙΑΦΟΡΑ.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Barbara, κόρη του αείμνηστου καθηγητή της αρχαιολογίας Erich von Schliefeld, καταφθάνει στη Μήλο για να αποδείξει ότι το πρωτότυπο του αγάλματος της Αφροδίτης που εκτίθεται στο Λούβρο βρίσκεται, κατά τον πατέρα, ακόμη στο νησί. Σαν γεωλόγος που ισχυρίζεται ότι είναι για να παρακάμψει την απαγόρευση αρχαιολογικών ανασκαφών, προκαλεί την καχυποψία της αμερικανικής πολυεθνικής ΑLUMINE η οποία ετοιμάζεται να υπογράψει διακρατική σύμβαση για την εξόρυξη βωξίτη, αν και ο μεταλλειολόγος της εταιρίας ενημερώνει στον σκληροτράχηλο προϊστάμενό του, ότι το κοίτασμα που εξέτασε είναι εξαιρετικά πλούσιο σε Ουράνιο 235. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο Γάλλος τυχοδιώκτης, πλαστογράφος και απολυμένος πράκτορας της CIA Louis de France, o οποίος κατασκοπεύει τις αναζητήσεις της αρχαιολόγου, ανακαλύπτει τις επικερδέστερες δραστηριότητες των Αμερικάνων. Το χάος γίνεται τέλειο όταν εμπλέκεται ο παρακρατικός του νησιού Θανάσης, η ελκυστική σύζυγός του Αφροδίτη και ο αλλόκοτος παραγιός του Νικολός, ο οποίος κρύβει και τον θησαυρό των πειρατών προγόνων του.

ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ+ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της διανομής που έγινε και πονοκέφαλος της παραγωγής, ήταν η παράλληλη παρουσία πολλών ηθοποιών στην Μήλο και η μεταφορά τους μαζί με το 35μελές συνεργείο στο Βερολίνο -όπου θα γινόταν τα γυρίσματα του Λούβρου, του αρχηγείου της ALUMINE και της θαλασσινής σπηλιάς- χωρίς μεγάλη απώλεια χρόνου.
Τον Ανδρέα Κατσούλα τον είχα δει δυο φορές στο θέατρο του Peter Brook «Bouffes du Nord» και μου φάνηκε ιδανικός για τον Νικολό. Την Αndrea Ferreol την είχα συναντήσει ένα χρόνο πριν στο ΤΑΜΠΟΥΡΛΟ και της είχα προτείνει τον ρόλο της Aphroditi. Τον Julien Guiomar τον ήξερα από μερικές Γαλλικές και Ιταλικές ταινίες σε ρόλους κακού, μαφιόζου η διεφθαρμένου πολιτικού –ξέχασα τον Ταξίαρχο της Χωροφυλακής στο Ζ του Κώστα Γαβρά- κι αυτός ιδανικός για τον φαύλο Louis. Tον Antonio Vargas τον είχα δει στο CARWASH και πρόσφατα στο PRETTY BABY του Louis Malle- κι αυτός μια χαρά. Τον Joe Higgins τον βρήκε ο συνσεναριογράφος μου Chris Doherty στο Los Angeles και μας τον έφερε την τελευταία στιγμή – ως τότε πρέπει να είχε παίξει σε τουλάχιστον 50 τηλεοπτικές σειρές και ουέστερν τον σερίφη. Τον παπά, Κώστα Παπαναστασίου τον κατεβάσαμε από το Βερολίνο γιατί δεν βρίσκαμε στην Αθήνα ηθοποιό με γενειάδα και απεχθάνομαι τα κολλημένα γένια. Από το Βερολίνο φέραμε και τους Larrie και Danny τους δύο τεράστιους σωματοφύλακες – μόνιμους στρατονόμους στο Αρχηγείο των Συμμαχικών δυνάμεων. Μια γιαγιά που χάζευε σ΄ένα γύρισμα με τους δύο μου ψιθύρισε: Ασ’τους εδώ παιδάκι μου να κάνουμε ράτσα για τους αγρούς. Τον Θύμιο Καρακατσάνη για ενωμοτάρχη της χωροφυλακής και τον Αντώνη Αντωνίου για τον αριστερό δάσκαλο τους έψησα μόνος μου, αλλά τον Σταύρο Ξενίδη έπρεπε να τον πείσει ο Πανουσόπουλος για να παίξει τον Έλληνα υπουργό – o ίδιος έκανε τον οπερατέρ των «Ελληνικών Επικαίρων». Τέλος σαν υφυπουργός εμφανίζεται ο Peter Lilienthal, ένας από τους ιδρυτές του FILMVERLAG DER AUTOREN –συμπαραγωγού με την Θυγατρική του ProJect- ο οποίος ήρθε στην Μήλο για συμπαράσταση.
Το πρόβλημα της αερομεταφοράς του συνεργείου λύθηκε με μερικές έκτακτες πτήσεις ΜΗΛΟΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
Το πρόβλημα που υποτίμησα ήταν ότι έπρεπε να συντονίσω τα πολύ διαφορετικές υποκριτικές τεχνικές τουλάχιστον 10 ηθοποιών και χωρίς πρόβες πριν το γύρισμα.
Περισσότερα στις ΣΚΗΝΕΣ όπου είναι εμφανές και το πρόβλημα.

ΔΙΑΝΟΜΗ

Θανάσης
Mario Adorf
Αφροδίτη
Andréa Ferréol
Barbara
Verushka von Lehndorff
Louis de France
Andree Guiomar
Νικολός
Aνδρέας Κατσούλας
Chief, διοικητής ορυχείου Alumine
Joe Higgins
Doc, γεωλόγος της Alumine
Antonio Fargas
ενωμοτάρχης Χωροφυλακής
Θύμιος Κατακατσάνης
παπάς
Κώστας Παπαναστασίου
δάσκαλος δημοτικού
Αντώνης Αντωνίου
Όμηρος
Γιώργος Μπαλαδήμας
διευθυντής του Λούβρου
Rene Geney
καθηγητής αρχαιολογίας
Henning Schlüter
φύλακας μουσείου
Rudolph Unger
λιμενοφύλακας
Νίκος Λυγγούρης
ψαράς
Νίκος Τσαχιρίδης
τσοπάνος
Martin Höner
κυβερνητικό στέλεχος
Peter Lilienthal
καμεραμάν ειδήσεων
Γιώργος Πανουσόπουλος
αμερικανοί τουρίστες
Christopher Doherty, Elisabeth Szablinski
σωματοφύλακες του Chief
Larrie Joe Stortz, Daniel H.Contine
κοριτσάκι στο Λούβρο
Amy Rodriges
ο σκύλος
Baltimore
ο τράγος
Πάνος

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

σενάριο+σκηνοθεσία
Νίκος Περάκης
συνεργάτες σεναριογράφοι
Mathias Seelig, Βασίλης Αλεξάκης, Christopher Doherty,Veit von Fürstenberg
διευθυντής φωτογραφίας
Dietrich Lohman
παραγωγός ZDF
Christoph Holch
παραγωγός
Joachim von Vietinghoff
μοντάζ
Siegrun Jäger
μουσική
Νίκος Μαμαγκάκης
διευθυντές παραγωγής
Jürgen Bieske, Γιώργος Ιακωβίδης
σκηνογράφοι
Roland Mabille, Μικές Καραπιπέρης
ενδυματολόγος
Sebastian Bleische
makeup
Evelin Döhring
γκαρνταρόμπα
Petra Polosek
ηχολήπτες
Christian Moldt, Helmut Roettgen
μίξη
Hans-Dieter Schwarz
βοηθοί σκηνοθέτες
Martin Höner, Λάκης Αντωνάκος
βοηθοί κάμεραμαν
Francesco Bataler, Karsten Wichniarz, Νίκος Παϊζάνος
φωτογράφος πλατό
Heike Hubert
βοηθός μοντέρ
Eveline Schmidt
script
Έλενα Δημητρακοπούλου
production trainee
Νίκος Λυγγούρης
διεύθυνση κατασκευών
Willi Wolter
εργασίες γύψου
Hosrst Barthelt
ειδικά εφέ
Γιάννης Σαμιώτης
βοηθός παραγωγής
Christine Carben Stotz
διευθυντές πλατό
Jurgen Reinheimer, Manuel Kibern
φροντιστής
Μιχάλης Φλωριώτης, Eckard Czylwik
οικονομικός διευθυντής
Renée Gundelach
κοσμήματα Αφροδίτης
ZOΛΩΤΑΣ


"The woman he loves"

μουσική
Νίκος Μαμαγκάκης
στίχοι
Timothy Touchton+Νίκος Περάκης
τραγούδι
Su Kramer


"I’m the one who’s gotta cry"

Μουσική, στίχοι, τραγούδι
Timothy Touchton


"Μολυβένια σύννεφα"

μουσική
Νίκος Μαμαγκάκης
στίχοι
Γιάννης Ρίτσος
τραγούδι
Νίκος Δημητράτος

 

εργαστήρια
Geyer Berlin
στούντιο+υπηρεσίες
CCC Filmateliers BERLIN
παραγωγή
von Vietinghoff Filmproduktion GmmH
συμπαραγωγοί:
Projekt Film GmbH im Filmverlag der Autoren
von Vietinghoff+Perakis Filmproduktion München
Zweites Deutsches Fernsehen Art Editions Athens
διανομή Γερμανία
Filmverlag der Autoren
διανομή Ελλάδα
Βίκτωρ Γ. Μιχαηλίδης ΑΕ

 

© 1979 v.VIETINGHOFF/N.PERAKIS/ZDF

Διάρκεια 96’(25 fps)
EASTMAN Color 35 mm
Αναλογίες Εικόνας 1.66:1

ΑΦΙΣΕΣ+ΤΑΜΠΛΟ

O προβληματισμός γύρω από το genre της ταινίας κορυφώθηκε όταν έφθασε ή ώρα της αφίσας και σταμάτησε όταν την είδαμε τυπωμένη. Εγώ δεν πίστεψα ποτέ ότι η ταινία ήταν τόσο κακή όσο η αφίσα που σχεδίασαν ένας καθηγητής –μάλιστα- της γραφιστικής με το διαφημιστικό του διανομέα και απέφυγα ως εκ τούτου να την αρχειοθετήσω για την αιωνιότητα. Αλλά ψάχνοντας για το site στους φακέλους της ταινίας βρήκα το εξώφυλλο του βινιλίου που κυκλοφόρησε μαζί με την ταινία και δίδει μια ιδέα του δράματος που έζησα. Για την διανομή στην Ελλάδα τα πράγματα έγιναν με τον παραδοσιακό τρόπο άρπα-κόλλα, ή μάλλον κόψε-ράψε γιατί έγινε σε χρόνο μηδέν από τον γραφίστα της εταιρείας που έκανε ένα κολάζ των φωτογραφιών που είχε στην διάθεσή του και την κλασική γραμματοσειρά –στο χέρι- όλων των ελληνικών κινηματογραφικών διαφημίσεων εκείνης της εποχής. Είμαι περήφανος γι αυτήν την αφίσα.

ΚΑΡΕ+ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΚΗΝΩΝ

ΣΚΗΝΕΣ

Όταν άρχισα να γράφω με το Βασίλη Αλεξάκη είχαμε φαντασθεί μία παρωδία διεθνών συμπαραγωγών που γυριζόταν τότε στην Ελλάδα, συνδυάζοντας όμως τα δικά μας στερεότυπα με αυτά των ξένων: Ήλιος, θάλασσα και αμμουδιές, αρχαία, γραφικοί Έλληνες, πεινασμένα καμάκια, χταποδάκι, χωριάτικη, μπαξίσι, διεφθαρμένο κράτος και λαϊκιστές πολιτικοί –από τότε- από την μία. Από την άλλη: Γάλλοι φαφλατάδες, ανέραστες Γερμανίδες, πληθωρικές Ιταλίδες, Αμερικάνικες πολυεθνικές, προοδευτικοί αριστεροί, αντιδραστικοί παπάδες, παρακρατικοί λούμπεν κλπ. Και όλα αυτά με μια δόση γερμανικής αρχαιολαγνείας, γαλλικού στόμφου, αμερικάνικου επαρχιωτισμού και ελληνικής καπατσοσύνης. Φοβάμαι ότι οι μόνοι που αναγνώρισαν όλα τα συστατικά ήταν δυο-τρεις κριτικοί μεγάλων γερμανικών εφημερίδων γιατί το ZDF παίζει την ταινία πάντα την τελευταία εβδομάδα των Αποκριών.

Λίγο αργά κατάλαβα ότι είναι άχαρο, ίσως και αδύνατο να διακωμωδήσεις μια πετυχημένη συνταγή.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Όταν άρχισα να ψάχνω στους φακέλους της παραγωγής, ήλπιζα ότι θα βρω και τις φωτογραφίες που τράβηξα κάνοντας επί πέντε μέρες τον γύρο της Μήλου με τα πόδια: γιαλό-γιαλό και πάνω κάτω τις ηφαιστειογενείς βουνοπλαγιές. Μετά θυμήθηκα ότι σε μια μετακόμιση του γραφείου στο Βερολίνο δώσαμε μερικές κούτες υλικών στο Κινηματογραφικό Μουσείο του Düsseldorf. Βρήκα μόνο όσες Polaroid-ρακόρ και κοστουμιών είχαν μείνει στο ντοσιέ του σεναρίου μου ή στο γραφείο τύπου της Βίκτωρ Γ. Μιχαηλίδης στην Αθήνα. Γι αυτό και όπως σχεδόν πάντα είναι φωτογραφίες του πολυσχιδούς σκηνοθέτη με τους συνεργάτες του σε διάφορες πόζες.

Μεταξύ άλλων βρήκα στο ντοσιέ μου και τις φωτογραφίες από την έρευνα της Barbara, που έπεφταν στο πάτωμα του Λούβρου σαν φόντο για τους τίτλους αρχής και τις έβαλα στα SHOOTING BOARDS+MOYTZΟΥΡΕΣ.

VIDEO CLIPS+ΜΟΥΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

SHOOTING BOARDS+ΜΟΥΤΖΟΥΡΕΣ

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ