Το σενάριο που έγραψαν ο Alf Brustellin και ο Bernd Sinkel είναι μια ελεύθερη μεταφορά της νουβέλας του Γερμανού ρομαντικού Joseph von Eichendorff «Από την ζωή ενός ακαμάτη», την οποία θυμόμουν από το βιβλίο του γυμνασίου.
ο Thomas Mann έγραψε κάποτε για τον "Άχρηστο": "Αλλά το μυθιστόρημα δεν είναι τίποτα λιγότερο από ευγενικό, στερείται κάθε σταθερής βαρύτητας, κάθε ψυχολογικής φιλοδοξίας, κάθε πρόθεσης για κοινωνική κριτικής και διανοητικής πειθαρχίας. Δεν είναι τίποτε παρά όνειρο , μουσική, χαλαρότητα, ήχος ταχυδρομικής κόρνας, ταξιδιού, νοσταλγίας , νόστου , πυροτεχνήματος σε νυχτερινό πάρκο, ανόητης ευδαιμονίας, έτσι ώστε να βουίζουν τ’ αυτιά σου από ποιητική γοητεία και σύγχυση."
Κάπως έτσι ήταν και η ταινία αν προσθέσουμε και μια δόση αυθαιρεσίας και πολλή αναρχία. Στον ιστότοπο του Bernhard υπάρχουν πολλά στοιχεία, υλικά και σημειώσεις, αλλά βρήκα και μια σχετική συνέντευξη για γερμανόφωνους. Τα γυρίσματα γίνανε στην Πράγα, μέσα και κοντά το παλατάκι Veltrusy και γύρω από την Ρώμη, όπου οδηγούσαν τον 19ο αιώνα όλοι οι ρομαντικοί δρόμοι. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου ήταν φυσικά τα κοστούμια, τα μαλλιά και το make up καθώς είχα και πολλούς άξιους συνεργάτες: την Barbara Mathée στο ενδυματολογικό και στα σκηνικά τον Karel Vacek στην Πράγα και τον Franco Chianese στην Ρώμη. Ξαναβλέποντας τους τίτλους της ταινίας ένιωσα μια περίεργη μοναξιά. Πολλοί φίλοι και συνεργάτες της ταινίας όπως ο συνσεναριογράφος Alf Brustellin, o διευθυντής φωτογραφίας Dietrich Lohman, ο συνθέτης Hans Werner Henze κι o συμπαραγωγός Bernd Eichinger έχουν φύγει. Ο τελευταίος μάλιστα σχετικά πρόσφατα. Πέρσι που επισκέφθηκα το καινούργιο κτίριο της σχολής κινηματογράφου του Μονάχου στάθηκα λίγο να θαυμάσω το μεγαλειώδες αρχιτεκτόνημα πάνω στην πλατεία με τ΄όνομά του.

TAUGENICHTS
ΑΚΑΜΑΤΗΣ
