DES TEUFELS PARADIES

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:
Vadim Glowna
ΣΕΝΑΡΙΟ:
Vadim Glowna, Joe Hembus, Leonard Tuck
DES TEUFELS PARADIES poster

βασισμένο στο μυθιστόρημα «Victory» του Joseph Conrad

Ο Vadim ήταν ηθοποιός και όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την σκηνοθεσία είχε παίξει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πάνω από 100 ταινίες. Τον είχα γνωρίσει από φίλους όπως τον Roland Gall και τον Joe Hembus με τους οποίους είχαμε κι οι δύο συνεργαστεί, αλλά και από τον Γιώργο Πανουσόπουλο γιατί ήθελαν να γυρίσουν μαζί ένα σύγχρονο ουέστερν στην Arizona. Τελικά ο Vadim γύρισε μόνος του το «Desperado City», όσο ο Γιώργος γύριζε το «Ταξίδι του Μέλιτος».

Ο Vadim είχε τοποθετήσει την ιστορία στον μεσοπόλεμο σ΄ένα νησάκι της Ινδονησίας με ενεργό ηφαίστειο και στην Ολλανδική αποικιακή πόλη Surabaya. Είχε κάνει ένα γρήγορο ρεπεράζ στην Penang και την Surabaya, αλλά πρώτοι απ' όλους οι ασφαλιστές τον είχαν αποτρέψει κατηγορηματικά να γυρίσει εκεί με τον ισχυρισμό ότι ο Suharto δεν είχε τον έλεγχο όλων των 3.000 νησιών.

Το ίδιο μας συνέβη και στις Φιλιππίνες που θέλαμε να ψάξουμε νησιά με ανθρακωρυχεία και ηφαίστεια, αλλά μετά την αλλαγή Marcos-Aquino το Mindanao που είχε τα πολλά ηφαίστεια και στο Cebu είχε κηρυχτεί στρατιωτικός νόμος. Είδαμε το Εθνικό Πάρκο κοντά στην Manilla που γύρισε την «Αποκάλυψή» του ο Coppola, κάναμε λίγο ηφαιστειακό τουρισμό στο Pinatubo και το Mayon και πηγαίνοντας στο Magaso, είδαμε ευτυχώς το τότε ίσως πιο πρωτόγονο ανθρακωρυχείο της χώρας –βλέπε LOCATIONS.

Γι'αυτό πήγαμε στην Ταϊλάνδη όπου μας περίμενε ο Georg Mertensmeyer, Γερμανός, μόνιμος κάτοικος Bangkok με εταιρεία εξυπηρέτησης ξένων παραγωγών. Παραλίγο να μας συμβεί το ίδιο, γιατί στον μη τουριστικό νότο που μας ενδιέφερε, τα φορτηγά πήγαιναν την νύχτα κονβόι, υπό τον φόβο των συμμοριών που λήστευαν αυτοκίνητα στις εθνικές οδούς. Ευτυχώς ο Georg κατάλαβε ακριβώς τι θέλαμε, πήρε το ρίσκο και ξεκινήσαμε για τον Νότο, ενώ ο διευθυντής παραγωγής του William Melchers βετεράνος του Vietnam που ξέμεινε στο Bangkok προετοίμαζε το υπόλοιπο ρεπεράζ.

ΥΠΟΘΕΣΗ

PRODUCTION DESIGN

ΣΚΗΝΙΚΑ

Μετά την ηρωική απόφαση να στήσουμε το ορυχείο στο Ban Nai Phlao, έπρεπε να λύσουμε και μερικά ας τα πούμε καλλιτεχνικά θέματα όπως η ξυλεία. Η επέκταση του αεροδρομίου στα Ko Samui μας εξασφάλισε κορμούς για την εξέδρα και τις ράμπες, αλλά για τα υπόλοιπα κτίρια θα χρειαζόμασταν πολλά κυβικά μέτρα επεξεργασμένης ξυλείας: δοκάρια, μαδέρια, τάβλες, καδρόνια κλπ. Και όλα αυτά από τικ γιατί δεν υπήρχε άλλο σκληρό ξύλο στην περιοχή. Το τικ (Tectona grandis)είχε γίνει μια δεκαετία πριν το προσφιλές υλικό των Σκανδιναβών σχεδιαστών, επομένως και ιδανικό για την μεσοαστική τραπεζαρία και το καθιστικό. Για να σώσει τα δάση η κυβέρνηση είχε περιορίσει την ξύλευση και η τιμή του τικ είχε ανέβει και στην εσωτερική αγορά. Το χειρότερο όμως ήταν, ότι κτίζοντας με φρεσκοκομμένο τικ, το σκηνικό θα έμοιαζε με έκθεση προκάτ εξοχικών. Οι σκηνογραφικές μέθοδοι πατιναρίσματος του ξύλου εκτός από πολύ χρονοβόρες και γιαυτό ακριβές δεν θα λειτουργούσαν σ’ ένα κλίμα που έβρεχε από το πρωί ως το βράδυ και η υγρασία έπαιζε μεταξύ 95 και 97%. Από την άλλη σε κάθε μετακίνησή μας βλέπαμε εγκαταλελειμμένα ή μισογκρεμισμένα παλιά σπίτια να σαπίζουν.

ΡΕΠΕΡΑΖ

ΣΚΙΤΣΑ

ΚΑΡΕ+ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΚΗΝΩΝ